Le «chez-soi» existe-t-il?
Résumé
Le temps du confinement anti-Covid a mis au premier plan le «chez- soi » comme le lieu principal de protection. Partant de ce constat, l’au- teur interroge la nature de cette notion : il questionne ce «familier» dans la langue maternelle au-delà de l’espace familier et protecteur ; il s’appuie pour cela sur un exemple clinique où la question de la langue maternelle était un enjeu important. Il finit par constater que la langue maternelle n’est pas, elle non plus, le lieu du «chez-soi». Celui-ci se situerait dans la perspective du devenir du soi : il fait donc partie du mouvement, et de ses risques, de la réalisation de désirs infantiles et des idéaux dans la perspective de la reconnaissance et le partage par les autres dans l’espace social commun.
Bestaat “thuis”?
De tijd van de quarantaine-maatregelen tegen COVID heeft “thuis” als hoofdplaats van bescherming naar voor geschoven. Vertrekkende vanuit dit standpunt, bevraagt de auteur de aard van dit begrip: voorbij de familiaire, beschermende ruimte, stelt hij het “familiaire” in de moe- dertaal in vraag; hij baseert zich hiervoor op een klinisch voorbeeld waarbij de kwestie van de moedertaal een belangrijke rol speelde. Hij eindigt met de vaststelling dat de moedertaal niet, zij ook niet, de plaats van “thuis” is. Deze plaats zou zich situeren in het perspectief van Zich te worden: het maakt dus deel uit van de beweging en van de risico’s die horen bij het realiseren van infantiele verlangens en idealen, in het perspectief van de erkenning door anderen en het mogen deelnemen aan de gemeenschappelijke sociale ruimte.
The « at home » does it exist?
The time of the “lock down anti-COVID” has showed the “at home” as the principal place of protection. Following this observation, the author studies the nature of this notion: going further than the protecting fa- miliar space, he studies the notion of “familiar” in the mother language; his study is based on a clinical example in which the mother languagewas an important transferential stake. He considers, finally, that mother language is not more the place of “at home”. This one seems to be sit- uated in the prospect of the Self’s becoming. It is , in this way, a part of the movement, and his risks, of infantile ideals and wishes’ realization in the prospect of sharing and recognition by the others of the common social space.
