Onvoorstelbare stormen

Dit gedicht siert de aanvang van het laatste hoofdstuk van Invasive objects — minds under siege. In feite is het een introductie op een ander boek van de auteur, Paul Williams: Unimaginable storms — A search for meaning in psychosis. De metafoor van de onvoorstelbare stormen verwijst naar het overspoelende van de emoties bij een psychotische episode, die zulk een kracht en destructie hebben dat ook de individuele psychotherapeut erdoor wordt weggespoeld en zijn therapeutische kunde hem uit handen wordt geslagen. Voor het tegemoettreden van dergelijke orkanen is het noodzakelijk in teamverband te werken.