Une séduction énigmatique. À propos de textes évoqués en séance
Papieren artikel Revue Belge de Psychanalyse
Samenvatting
Le texte est source de plaisir, son évocation en séance peut l’être éga- lement. S’il s’agit d’un plaisir partagé, inter-dit, il sera vraisemblablement l’objet d’une séduction mutuelle de l’analysant et de l’analyste. Une vignette clinique illustre le propos. La séduction liée à la médiation culturelle, visiteuse inéluctable de la séance, ne doit pas en être bannie mais au contraire titrée, dosée, et permettre l’instauration d’un espace de jeu. La conscience et la maîtrise du contre-transfert positif pourra permettre à l’interprétation d’éviter le trop de séduction et le trop de répression.
De enigmatische verleiding
Tekst is een bron van plezier, zijn evocatie in een analytische zitting kan dat ook zijn. Wanneer het een gedeeld plezier betreft, ‘inter-dit’, kan het een object worden van mutuele verleiding tussen analysant en analyst. Een klinisch vignette illustreert dit. Verleiding gelinkt aan culturele bemiddeling, die onvermijdelijk deel uitmaakt van de zitting, dient er niet uit geweerd te worden maar eerder opgemerkt en gema- tigd opdat er ruimte voor spel zou kunnen ontstaan. Bewustwording en beheersing van positieve tegenoverdracht kan te veel verleiding en te veel onderdrukking vermijden.
The enigmatic seduction
A text is a source of pleasure, eventually its evocation during a psy- choanalytic session as well. But if the pleasure is shared, it might be the object of a mutual seduction between the analysand and the analyst. A clinical vignette illustrates the matter. When the seduction is connected with a cultural mediation – a frequent visitor of psychoanalytic sessions – it must not be banned from it, but on the contrary, monitored, in order to allow the establishment of a space of play. Awareness and mastery of the countertransference will enable the interpretation to avoid too much seduction as well as too much suppression.