Une histoire d’adolescence

Franckx, Christine

2005-10-01

Articles papier

Résumé

A partir d’une expérience inattendue, ludique et faisant effraction dans une thérapie dite verbale avec un adolescent en grande difficulté, l’importance de trouver une aire de jeu est mesurée.

Pouvoir se reposer sur cet événement-là a constitué une base de travail psychique pour qu’un vrai matériel ‘onirique’ (au sens bionien) puisse se déployer davantage dans les séances ultérieures.

Le passage par ce vécu corporel fut nécessaire pour que le patient puisse faire l’expérience d’une utilisation d’objet. Cette expérience, qui ne s’est d’ailleurs jamais répétée, ni verbalement interprétée, questionne beaucoup sur le dispositif thérapeutique à proposer aux ados, comme sur le pouvoir transformateur du jeu, et son effet de libération des associations et des représentations dans le contretransfert et le transfert.

Samenvatting

Een onverwachte ervaring, die het kader van een gesprekstherapie met een adolescent in grote psychische moeilijkheden op een speelse manier doorbrak, toont hoe belangrijk het benutten van een spelruimte is. Kunnen terugvallen op deze gebeurtenis kreeg de betekenis van een werkbasis van waaruit een meer waarachtig psychisch materiaal zich kon ontplooien in de volgende sessies.

Deze lichamelijke beleving bracht de ervaring van het object te kunnen gebruiken (Winnicott). Deze ervaring, die zich verder niet meer voordeed, noch verbaal geïnterpreteerd werd, doet zowel vragen rijzen omtrent het therapeutisch kader in een therapie met adolescenten, als aangaande de transformerende kracht van het spel en zijn bevrijdend effect op associaties en representaties in overdracht en tegenoverdracht.

Summary

An unexpected and playful experience, rupturing the therapeutic frame of an analytic psychotherapy with an adolescent boy in serious difficulties, proves the importance of a transitional play-space. Being able to rely on this shared experience acquired the meaning of a work-space where more authentic psychic material could develop during the following sessions.

This physical experience was necessary to be able to feel the meaning of using the object (Winnicott). This happened only once and was not interpreted, but raises significant questions with regard to the therapeutic framework in the work with adolescents, as well as the transforming force of play and his liberating effect on associations and representations in transference and countertransference.