Rien ne m’est sûr que la chose incertaine
Résumé
Le concept d'auto-organisation appartient au champs de la cybernétique. Il possède toutefois une série de propriétés qui permettent des rapprochements avec le fonctionnement psychique. Cet article tente de décrire ce parallélisme en particulier en mettant en évidence les deux piliers de l'autoorganisation, la nécessaire sécurité d'un système mais la toute aussi nécessaire déstabilisation. Ces notions sont envisagées sous les angles génétique, anthropologique, clinique.
Samenvatting
Het Zelforganisatiebegrip is ontstaan in het domein van de cybernetica. Het heeft evenwel een reeks eigenschappen die toelaten een vergelijking met het psychisch functioneren te maken ; in dit artikel wordt dan ook geprobeerd dit parallelisme te beschrijven. Daarbij wordt vooral de nadruk gelegd op de twee pijlers van de Zelforganisatie : zowel de noodzakelijke veiligheid van een systeem als de even noodzakelijke destabilisatie.
Deze begrippen worden achtereenvolgens bekeken vanuit de genetische, de anthropologische en de klinische gezichtshoek.
Summary
The concept of auto-organisation was born in the field of cybernetics. It possesses, however, a series of properties which allow comparisons with psychic functioning. This article tries to describe this parallelism, emphasising particularly the two pillars of auto-organisation, the necessary security of a system but also the very necessary destabilisation. These ideas are considered from the genetic, anthropologic and clinical points of view.
