Psychanalyse et Cinéma
Résumé
Psychanalyse et cinéma sont comme deux jumeaux originaires de la projection. Leurs histoires se déroulent parallèlement. Dans la cure quelquefois émergent des citations filmiques. Issues du patrimoine social commun, elles participent au champ transitionnel. Au-delà de cet échange ne constituent-elles pas un mode particulier d’expression inconsciente et d’élaboration, formes singulières de projections et de représentations, proches du rêve qui autorisent parfois le déploiement plus aisé des affects et l’enrichissement des représentations ?
Samenvatting
Psychoanalyse en film vormen als het ware een echte tweeling van de projectie. Hun geschiedenissen ontrollen zich gelijklopend. In de kuur duiken soms cinematografische citaten op. Als vertolkingen van een gemeenschappelijk sociaal patrimonium behoren ze tot de transitionele ruimte. Vertegenwoordigen ze niet voorbij deze uitwisseling, een bijzondere wijze van onbewuste expressie en verwerking ? Als unieke vormen van projectie en representatie die dicht bij de droom liggen, laten ze soms een gemakkelijker ontvouwing van affecten toe en dragen ze dikwijls bij tot een verrijking van de representaties.
Summary
Psychoanalyse and cinema are like two twins originating in projection.Their stories proceed in parallel. Sometimes cinematographic references emerge in an analysis. Arising from a shared social heritage, they participate in the transitional field. Beyond this exchange, do they not constitute a particular mode of unconscious expression and elaboration, singular forms of projections and representations, close to dreaming, which can sometimes allow an easier development of affects and an enrichment of representations ?
