Ouf ! Ce n’était qu’un rêve
Résumé
Le rêve n'est pas seulement un ensemble d'images qu'analystes nous pouvons interpréter en termes de représentations renvoyant à la scène primitive, il est surtout constitué d'un éprouvé énigmatique et insolite, véritable initiation au travail du deuil qui nous pousse au renoncement, début d'une véritable création de vie. En ce sens, il relève bien de l'ironie socratique. Un rêve d'enfance illustre cette thèse.
Samenvatting
De droom is niet enkel een geheel van beelden die wij als analytici kunnen interpreteren als voorstellingen, verwijzend naar de oerscène.
Hij is vooral een raadselachtige en ongewone beleving, een waarachtige inwijding in de rouwarbeid die ons aanzet tot verzaken.
Tevens stelt hij een werkelijke levensschepping voor. In die zin heeft hij iets te maken met de socratische ironie. Een droom uit de kinderjaren illustreert deze opvatting.
Summary
Dreams are not only the collection of images which analysts can interpret as representations re-echoing the primaI scene, but are above all made up of a feeling, enigmatic and unusual, a veritable initiation to the work of mourning which impels us towards renunciation, the beginning of a real creation of life. In this sense they are clearly derived from socratic irony. A dream of childhood illustrates this thesis.
