L”’invention” de Serge Viderman
Résumé
Serge Viderman nous laisse une théorie de la cure dont on peut penser qu'elle a beaucoup contribué aux progrès de la technique. L'axe essentiel de sa démarche peut se résumer ainsi : la situation analytique n'est pas une situation expérimentale à concevoir sur le modèle des sciences de la nature qui permettrait d'atteindre le passé, de retrouver un sens occulté mais présent. Elle est au contraire un lieu de déformation et ce sont ces déformations mêmes qui constituent la spécificité de la méthode en psychanalyse.
L'auteur redéfinit les paramètres de la situation analytique qui rendent possible que celle-ci se transforme en un "espace analytique" où va se construire la névrose de transfert.
Samenvatting
Serge Viderman laat ons een theorie van de psychoanalytische behandeling na waarvan men kan aannemen dat ze veel tot de vooruitgang van onze behandelingstechniek heeft bijgedragen.
De hoofdkrachtlijn in zijn benadering kan als volgt samengevat worden : de psychoanalytische situatie is geen exprimentele situatie in de trant van de natuurwetenschappen die ons zou toelaten het verleden te bereiken en een zin terug te vinden die weliswaar verborgen, maar niettemin aanwezig is. De psychoanalytische situatie is integendeel een ruimte waar er vervorming optreedt en het zijn deze vervormigen zelf die de specificiteit van de methode in de psychoanalyse uitmaken.
De auteur herdefiniëert de parameters van de psychoanalytische situatie waardoor het mogelijk wordt dat deze zich omvormt tot een "psychoanalytische ruimte" waarbinnen zich de overdrachtsneurose gaat opbouwen.
Summary
Serge Viderman Ieaves us a theory of psychoanalytic treatment which can be thought of as a considerable contribution to progress in technique. The essentiaI axis of his approach can be summed up Iike this : the analytic situation is not to be conceptualised on the experimentaI modeI of the naturaI sciences which allows access to the past, revealing a meaning which is present but hidden. It is, on the contrary, a region of deformation and it is these very deformations which constitute the specificity of the psychoanalytic method.
The author redefines the parameters of the analytic situation, making possible its transformation into an "analytic space" in which the transference neurosis will form itself.
