Le corps et son interprète
Résumé
A travers l’exposé de situations d’observations du bébé mais aussi de la clinique des patientes anorexiques, l’auteur montre tout l’intérêt qu’il peut y avoir en clinique infantile à penser le corps pour pouvoir interpréter et penser nombre de manifestations cliniques. Ceci passe par un redéploiement de la notion d’étayage déjà présente chez Freud mais qui fut quelque peu délaissée au seul profit de l’organisation fantasmatique ce qui s’accompagne d’une méconnaissance excessive en psychanalyse de l’enfant, des problèmes du développement psychique où le corps occupe une place non seulement importante mais centrale.
Samenvatting
De auteur wijst er op hoe belangrijk het is zich de rol van het lichaam te kunnen voorstellen in het begrijpen en interpreteren van heel wat klinische verschijnselen. Observaties bij babies maar ook onze ervaringen met anorectische vrouwelijke patiënten kunnen ons daarbij helpen. Daarbij moeten we terug de notie van aanleuning benadrukken, notie die reeds bij Freud aanwezig was, maar die later verwaarloosd werd in het voordeel van de fantasmatische wereld. Het gevolg was een grote miskenning in de kinderpsychoanalyse van de problemen die zich stellen in de psychische ontwikkeling. Daarin neemt het lichaam niet alleen een belangrijke maar zelfs een centrale plaats in.
Summary
Through the situations of baby observation but also from clinical work with anorexic patients, the author shows the very great importance which infant clinical data may have for taking into consideration the body in order to enable the interpretation and conceptualisation of a number of clinical manifestations. This takes place by the re-utilisation of the notion of anaclisis already present in Freud but which was somewhat neglected to the entire profit of fantasy organisation which has been accompanied by an excessive ignorance in child analysis of the problems of psychic development where the body occupies a place which is not only important but central.
