Adolescence et solitude
Résumé
L'adolescence pourrait paraître par excellence le temps des contacts sociaux. Cet article montre combien la solitude s'inscrit au coeur du processus en cours, en raison des mutations qui le caractérise, et permettra de cette manière l'accès à l'autonomie et à la créativité.
Samenvatting
De adolescentie kan de indruk wekken bij uitstek de tijd te zijn voor sociaal contact.
Uit dit artikel blijkt echter hoe sterk de eenzaamheid doorklinkt midden het aan gang zijnde ontwikkelingsproces, en dit vanwege de karakteristieke mutaties die er eigen aan zijn. Daardoor wordt de toegang tot de autonomie en de creativiteit mogelijk gemaakt.
Summary
Adolescence could appear as the most propitious time for social contacts. This article shows how much solitude engraves itself at the centre of the ongoing process, on account of the mutations characteristic of it, by this means allowing access to autonomy and creativity.
